3.

ÖZLEM

on beş gün oldu
tam on beşinci gün bu gün
seni göremiyorum
şu dört duvar arasında
elimde sigaram
sağımda yatağım
karşımda duvar
ortasında küçücük bir umut
ufacık bir aydınlık
el kadar bir pencere
sakın arkamı sorma
arkamdaki işte o
benim içimi karartan
özlemlerimi kabartan
sevgilerimi kamçılayan
işte o parmaklıklar ki
yüreğime kelepçe vuran
bu gün on beş gün oldu
gelmedin
geçen haftada
bu günde
dünde
ilk kez böyle istedim
gardiyanın gelişini görmeyi
ziyaretçin geldi , demesini
bilmiyorum,bilemiyorum
sen dışarıdasın
ellerin kavramıyor parmaklıları
senin gözlerin
uçan kuşlara özlemle bakmıyor eminim
sen dışarıdasın sevgilim
tek farkımız
sen içinde besledin düşüncelerini
bense tarif ettim
özledim seni, çok özledim
bilirmisin çok acı çektiren özlemi
görürmüsün hayalinde beni
seni görmek istiyor gözlerim
sarılmak istiyor kollarım
boynuna sımsıkı
ayrılmamacasına
sesini duymak istiyor kulaklarım
ne olur gel
avunmak istiyorum seninle
gel anlat bir tanem
neler oluyor
bir ben kaldım geride
ölümden bile uzak
senden bile uzak
sana ulaşmak o uzaklardan
duvarları aşmak
öyle zor, öyle zor ki
on sekiz yıl oldu buradayım
on beş gün oldu seni görmeyeli
bugün tam on beşinci gün
Zühre